ارزیابی سنجه‌های پایداری در شهرهای کوچک. مطالعه‌ی موردی: شهرهای کوچک استان مازندران

پژوهش حاضر با استفاده از روش‌شناسی تحلیلی - توصیفی و پیمایشی در صدد پاسخگویی به این سؤال کلیدی است که بر اساس ابعاد و مؤلفه‌های مؤثر در توسعه‌ پایدار شهری، شهرهای کوچک استان مازندران در چه سطحی از پایداری هستند؟ برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل بارومتر پایداری پرسکات آلن و رادار استفاده شده است. جامعه‌ آماری در این تحقیق شامل شهرهای کوچک استان مازندران است. برای انتخاب جامعه نمونه، منطقه مورد مطالعه بر اساس وسعت و جمعیت به سه ناحیهمازندران شرقی، مرکزی و غربی تقسیم گردیده و در هر ناحیه چند شهر به‌عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که از میان شهرهای مورد مطالعه، سه شهر در شرایط ناپایداری بالقوه، دو شهر در شرایط پایداری متوسط و دو شهر نیز در وضعیت پایداری بالقوه قرار داشته‌اند. همچنین مؤلفه‌های رفاه انسانی در شهرهای مورد مطالعه، پایداری ضعیف‌تری نسبت به مؤلفه‌های رفاه اکوسیستم دارند و در کل این شهرها از سطح پایداری نسبتاً ضعیفی برخوردارند.